2017 Wat een jaar!

 

Voor de mannen van 2 een bewogen jaar met ontzettende hoogtepunten, hoogtepunten en eigenlijk alleen maar hoogtepunten. Er werden in dit jubileumjaar door het tweede mannenteam verschillende records gevestigd en kunnen we allemaal apetrots zijn op deze teamprestaties waar iedereen zijn aandeel in heeft gehad. Ook de vele supporters die ons afgelopen anderhalve seizoen hebben ondersteund willen we bedanken voor de hondstrouwheid waarmee jullie in thuis- en uitwedstrijden mee op de banken zaten.

 

Om het jaar af te sluiten voor de winter moesten we nog eenmaal afreizen naar de thuishaven van Jola die zich in Made bevind.Henk heeft op het moment een polsblessure waarvan de oorzaak nog onthult moet worden... Chris was gelukkig bereid gevonden om het stofzuigertje te zijn, waarmee het percentage Meerkerkers bedenkelijk hoog was in een WIK team. Een wedstrijd waar we eigenlijk alleen maar punten te verliezen waren te gen deze laagvlieger in de derde divisie in een oerlelijke wedstrijd waar voor de verandering niemand kwam kijken. Helaas verloren wij meer dan een set, omdat we in de 4de set een, wat achteraf bleek, een gescheurde enkelband van Black te verwerken kregen. Met een zure 1-3 overwinning maakten we ons klaar voor het WIK-feest waar nog veel meer bijzondere zaken zich afspeelde. Hier past dan ook bij: What happens at WIK-feest, stays at WIK-feest tenzij je thuis gewoon lekker verder gaat.

 

Waar de meeste teams al aan het kerstborrelen waren of de ski's al ondergebonden hadden stond er voor H2 nog een kwartfinale van de beker op het programma. De enige tegenstander die meer dan 3 punten tegen ons wisten te halen, Sliedrecht Sport H3. In het mooie nieuwe sportcomplex van de baggeraars traden we aan met een ietwat vreemde selectie. Met als afwezig Jelle O., Black, Remon en Henk moest er even gepuzzeld worden door de staf en werden we versterkt door krachten als Chris K, Maarten M, Edward M en de gebroeders Eik Len en Ris.

 

De eerste set speelde we als een stel Kerstmannen en werd Sliedrecht overrompeld met cadeautjes van onze kant, zeker 15 punten van hun 25 werden door ons weggegeven. Doordat wij de 22 haalden was de tekst van libero Chris passend: 'Weet je niet hoe makkelijk we deze wedstrijd kunnen winnen!?'

 

Tweede set werd orde op zaken gesteld en met 10-3 voor te openen leken we de goede kant op te gaan. De kerstgedachte konden we niet van ons afzetten en waren we zo begaan met Sliedrecht dat we ze maar tot 12-12 terug lieten komen. Rug rechten en doorpakken een set met uiteindelijk het duidelijke verschil op 25-20.

 

Derde set gespeeld als echt mannen en gewoon eens een keer met druk geserveerd waar Sliedrecht aardig gevoelig voor bleek te zijn, 25-13 op de borden. Dat is nog eens duidelijke taal op naar de vierde en laatste set.

 

Althans dat was de bedoeling, met wat personele wisselingen aan de kant van Sliedrecht, waar de jonge pikkies verruild werden voor oudgedienden, vooral de spelverdeler veel extra kwaliteit in het team bracht. Een gelijkopgaande strijd waar er in de Big points gefaald werd om bij te blijven en moest er decider gespeeld worden 21-25 voor Sliedrecht.

 

Spanning, spanning en spanning in het vijfde deel waar we de hele set een voorsprong genoten konden we dit niet handhaven. 12-13 voor Sliedrecht en puntje over en weer. Matchpoint voor Sliedrecht, side-out was op dit moment gelukkig ijzersterk. 16-16 en 3 matchpoints overleefd. H2 behaalde het eerste matchpoint door een lekker blokje. Toch Sliedrecht weer gelijk op 17-17, maar met een sterke side-out en een netfout van Sliedrecht stonden wij in de halve finale! Gekkenhuis!

 

Een halve finale waar op 10 februari als tegenstander Volley2b H1 staat te wachten, die als promotieklasser al menig 3e divisie team aan de zegekar bond. Hoe dit werkt en voelt weten wij  natuurlijk ook. Het belooft een denderende pot te worden en H2 gaat natuurlijk volle bak voor die finale.

 

Namens H2 wens ik u het beste toe voor 2018 en wil ik u bedanken voor een prachtig 2017 waarin ik dingen van dit team heb gezien die ik in mijn eerste jaar bij dit team nooit voor mogelijk had gehouden. Ik laat me keer op keer verrassen door deze mannen en kijken wij ook  dit jaar weer omhoog en hopen we dat 2018 2017 doet verbleken. Alles is nog mogelijk en wat mij nog rest is een bijzonder hartelijke groet van de knapste jongens van WIK! 

 

Groeten!

#8 derde aanvoerder, Boris den Ouden